دانلود مقاله بررسی ویژگی‌های هیدروکلوئید دانه بومی مرو و کاربرد آن در مواد غذایی در فایل ورد (word)
دانلود مقاله بررسی ویژگی‌های هیدروکلوئید دانه بومی مرو و کاربرد آن در مواد غذایی در فایل ورد (word) دارای 10 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد دانلود مقاله بررسی ویژگی‌های هیدروکلوئید دانه بومی مرو و کاربرد آن در مواد غذایی در فایل ورد (word) کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی دانلود مقاله بررسی ویژگی‌های هیدروکلوئید دانه بومی مرو و کاربرد آن در مواد غذایی در فایل ورد (word) ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن دانلود مقاله بررسی ویژگی‌های هیدروکلوئید دانه بومی مرو و کاربرد آن در مواد غذایی در فایل ورد (word) :
سال انتشار: 1392
محل انتشار: اولین همایش ملی کاربرد علوم و فناوریهای نوین در کشاورزی و منابع طبیعی
تعداد صفحات: 10
چکیده:
دانه مرو با نام علمی salvia macrosiphon گیاهی از تیره‌ی نعناعیان می‌باشد. دانه‌ای است به اندازه شاه‌دانه و همرنگ با آن، سه وجهی با ظاتهر براق که یک وجه آن بزرگتر است. دانه مرو به راحتی در آب متورم شده ئو موسیلاژ ایجاد می‌کند. محلول‌های صمغ دانه مرو، رفتار غیر نیوتنی و شل شونده با تنش برش نشان می‌دهند، بدین معنی که ویسکوزیته‌شان با افزایش سرعت برشی کاهش پیدا می‌کند. ویسکوزیته‌ی محلول صمغ مرو تحت تأثیر غلظت می‌باشد بطوریکه افزایش غلظت از 5/0 تا 2 درصد باعث افزایش در ویسکوزیته ظاهری می‌شود و هم‌چنین ویسکوزیته‌ی ظاهری با افزایش دما کاهش می‌یابد و دمای 55 درجه سانتی‌گراد محدوده دمایی ژلاتینه شدن صمغ دانه مرو می‌باشد. محققان با مقایسه هیدروکلوئید مرو با صمغ‌های شاهی، قدومه شهری و شیرازی دریافتند که ویسکوزیته ظاهری، ظرفیت امولسیون‌کنندگی و پایداری امولسیون در غلظت 1 هیدروکلوئید مرو در تمام سرعت‌های برشی نسبت به بقیه بیشتر است. علاوه بر این، از به کاربردن این هیدرو کلوئید در تحقیقات مختلف، نتایج مطلوبی حاصل شد. بطوریکه با بکار بردن آن در ماست بدون چربی بیشترین ویسکوزیته ظاهری وامتیاز حسی به نمونه‌های حاوی این هیدروکلوئید تعلق گرفت و گزینه‌ی مناسبی نیز برای پایداری امولسیون‌ها می‌باشد.
